آشنایی بیشتر با عایق؛ اشکال و استانداردهای جدید عایق

عایق کاری رطوبتی ساختمان در دهه های چهل و پنجاه با آسفالت و قیر وگونی اجرا میشد و با توجه به وقت گیر بودن و سنگینی وزن لایه ضد رطوبت، این کار همیشه مشکلاتی را برای اجرا کننده و کارفرما ایجاد می کرد.

بعد از ورود اولین محصولات عایق رطوبتی به بازار ایران، صاحبان ابنیه و ساختمانها، سبکی و سریع الاجرا بودن و ارزان بودن آن را دلیل کافی برای کنار گذاشتن قیر و گونی و آسفالت و استفاده از پدیده جدید عایق دانستند.

با این وجود در زمان حال نیز بعضی آسفالت را به ایزوگام ترجیح می دهند و این وابسته به باور مصرف کننده نهایی است.

اولین محصول عایق رطوبتی با برند ایزوگام به بازار آمد و نام عایق رطوبتی در بین مردم به نام ایزوگام شناخته شدو هنوز نیز در بین مردم به نام ایزوگام شناخته می شود.

درخشش آذربام در همایش نظام مهندسی استان در سال 97

طبق استاندارد ملی ایران شماره 3885 : سال 1396

ضخامت (حداقل) برای عایق دولایه(یک لایه تیشو پشم شیشه نخدار و یک لایه پلی استر سوزنی نبافته ) 3/5 میلی متر و برای عایق تک لایه(یک لایه مستحکم پلی استر نبافته سوزن زنی شده و آهار خورده) 3 میلی متر می باشد.

همچنین جرم واحد سطح (حداقل) نیز 3/7 کیلو گرم بر متر مربع برای عایق دولایه و 3/2 کیلو برای عایق تک لایه تعریف شده است.

یعنی اگر عایقی این حداقل ها را داشته باشد از نظر استاندارد مشکلی برای خرید و نصب ندارد.

با توجه به آیتم های بالا، متوجه میشویم که سنگینی عایق از الزامات کیفی نمی باشد.

با این تفاسیر وزن مناسب عایق برای یک عایق دولایه خوب، 37 کیلو گرم برای هر رول ده متری می باشد. درحالیکه ضخامت استاندارد برای عایق دو لایه 3.5 میلی متر می باشد.